Wielki Piątek (2 kwietnia 2021 r.) jest dniem sądu, męki i śmierci Chrystusa. Jest to jedyny dzień w roku, kiedy nie jest sprawowana Msza św. W kościołach odprawiana jest Liturgia Męki Pańskiej, a na ulicach wielu miast sprawowana jest publicznie Droga Krzyżowa. Jest to dzień postu ścisłego.
Liturgia Męki Pańskiej w katedrze rzeszowskiej rozpoczęła się o godz. 18.00. Przewodniczył jej biskup rzeszowski – Jan Wątroba. Wygłosił też homilię:
W opisie męki Pana Jezusa wybrzmiało wiele pytań i padło wiele odpowiedzi. A wśród nich – jak trzeba się zachować, kiedy dzieje się zło, na które nie mamy żadnego wpływu. Przychodzi śmierć, jakaś krzywda. Co robić? Na drodze krzyżowej Jezusa wielu zachowało się niegodziwie, poczynając od Judasza, Piłata, aż po żołnierzy, a także tych, którzy na Golgocie szydzili. Ale byli też ludzie prawi, którzy chcieli okazać Jezusowi miłość, łagodzić jego ból, dać sygnał wsparcia. Byli apostołowie, Maryja, Weronika, dobry łotr, nawet żona Piłata, która tylko wydała mężowi ostrzeżenie »Nie miej nic do czynienia z tym Sprawiedliwym…« Oni wszyscy nie mogli wtedy nic zrobić, stanąć w obronie, zaprotestować. To przerastało ich możliwości. A mimo to zachowali się godnie.
Biskup Jan Wątroba podkreślił, jak ważne jest – mimo wszelkich przeciwności – GODNE zachowanie:
Próbujmy naśladować dobrych ludzi z drogi krzyżowej. Wpatrując się w tamtych świadków Jezusowego cierpienia i śmierci, także my szukajmy takiej godnej postawy wobec zła, na które nie mamy wpływu.
Wielki Piątek jest pierwszym dniem Triduum Paschalnego, które rozpoczyna się Mszą Wieczerzy Pańskiej w czwartkowy wieczór (dni najważniejszych świąt Kościoła są liczone zgodnie z tradycją żydowską, czyli od zachodu słońca).
Wielki Piątek to dzień krzyża, ciszy, postu i modlitwy. O godz. 12.00 Jezus został ukrzyżowany, a o godz. 15.00 zmarł. Pamiątką tych wydarzeń jest niepowtarzalna wielkopiątkowa Liturgia Męki Pańskiej. Celebrans i asysta wchodzą w ciszy. Przed ołtarzem przez chwilę leżą krzyżem, a po modlitwie wstępnej czytane jest proroctwo o Cierpiącym Słudze Jahwe i fragment Listu do Hebrajczyków. Następnie czyta się lub śpiewa, zwykle z podziałem na role, opis Męki Pańskiej według św. Jana.
Po homilii w uroczystej modlitwie wstawienniczej Kościół poleca Bogu siebie i cały świat, wyrażając w ten sposób pragnienie samego Chrystusa: aby wszyscy byli zbawieni. Jest także modlitwa o jedność chrześcijan, za Żydów i za niewierzących.
Centralnym wydarzeniem liturgii wielkopiątkowej jest adoracja krzyża. Zasłonięty fioletowym materiałem krzyż wnosi się przed ołtarz. Celebrans stopniowo odsłania ramiona Krzyża i śpiewa trzykrotnie: „Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło zbawienie świata”, na co wierni odpowiadają: „Pójdźmy z pokłonem”. Po liturgii krzyż zostaje w widocznym i dostępnym miejscu, tak by każdy wierny mógł go adorować. Jest on aż do Wigilii Paschalnej najważniejszym punktem w kościele. Po adoracji krzyża z ciemnicy przynosi się Najświętszy Sakrament i wiernym udziela się Komunii.
Ostatnią, znaną głównie w Polsce, częścią liturgii Wielkiego Piątku jest procesja do Grobu Pańskiego. Na ołtarzu umieszczonym przy Grobie lub na specjalnym tronie wystawia się Najświętszy Sakrament w monstrancji okrytej białym przejrzystym welonem – symbolem całunu, w który owinięto ciało zmarłego Chrystusa.
Źródło: diecezja.rzeszow.pl
