Wielka Sobota (30 marca 2024 r.) to dzień ciszy i oczekiwania. Dla uczniów Jezusa był to dzień próby. Podobnie jak w Wielki Piątek, w tym dniu nie odprawia się Mszy św. W kościołach odbywa się adoracja Najświętszego Sakramentu w specjalnie przygotowanych grobach Pańskich i poświęcenie pokarmów.
Wielka Sobota nie jest tak bogata w treść ewangeliczną i dogmatyczną, jak Wielki Czwartek i Wielki Piątek. Tego dnia przeżywamy tajemnicę zstąpienia Chrystusa do piekieł, czyli do otchłani. Wiele starożytnych tekstów opisuje Chrystusa, który „budzi” ze snu śmierci do nowego życia Adama i Ewę, którzy wraz z całym rodzajem ludzkim przebywali w Szeolu.
W tym dniu do godzin popołudniowych odbywa się poświęcenie pokarmów. W katedrze w Rzeszowie koszyczki z pokarmami były święcone przed kościołem, co pół godziny, od godz. 9 do 14.
A święcimy:
chleb – na pamiątkę tego, którym Jezus nakarmił tłumy na pustyni; wędliny – na pamiątkę baranka paschalnego, którego spożywał Jezus podczas uczty paschalnej z uczniami w Wieczerniku; oraz jajka, które symbolizują nowe życie.
Przez całą Wielką Sobotę nie sprawuje się Mszy św. – tego dnia sprawowana jest jedynie Liturgia Godzin. Polską tradycją w Wielką Sobotę jest adoracja Jezusa Chrystusa w specjalnie przygotowanych grobach Pańskich. W wielu parafiach wartę przy grobie pełnią odpowiednie straże, harcerze, żołnierze, strażacy, strzelcy. Teraz jednak z powodu pandemii, zrezygnowano z tego zwyczaju.
Późnym wieczorem, po zapadnięciu zmroku, rozpoczyna się świętowanie Wielkiej Nocy poprzez najuroczystszą i najpiękniejszą liturgię całego roku – Wigilię Paschalną, która należy już do Niedzieli Wielkanocnej.
Źródło: diecezja.rzeszow.pl
