Po 123 latach zaborów, Polska odzyskała niepodległość, spełniając marzenia całych pokoleń. 11 listopada 1918 roku, po wiekach walki, Polska po raz kolejny stanęła na mapie Europy. Choć kraj był rozdarty przez sąsiednie mocarstwa, nigdy nie zniknęła w narodzie wiara w wolność. W czasie niewoli Polacy nieustannie walczyli o swoją tożsamość i niepodległość – od Insurekcji Kościuszkowskiej po Powstanie Styczniowe. Każda z tych walk, choć zakończona klęską, podtrzymywała nadzieję na lepsze jutro.
Z chwilą wybuchu I wojny światowej, sytuacja geopolityczna dała Polsce szansę na odzyskanie niepodległości. Józef Piłsudski, Roman Dmowski, Ignacy Jan Paderewski – każdy z nich walczył o wolną ojczyznę, choć różnymi drogami. Piłsudski, prowadząc Legiony, stawiał na walkę zbrojną, Dmowski szukał wsparcia u Ententy, a Paderewski zyskał poparcie światowych polityków, szczególnie w USA. Ich różnice były ogromne, ale łączyło ich jedno – miłość do Polski.
W listopadzie 1918 roku, po zakończeniu wojny, Piłsudski przyjechał do Warszawy i objął pełnię władzy. Dzięki jego determinacji, a także wsparciu międzynarodowym, Polska odzyskała swoje terytoria. Zwycięstwo to nie było jednak końcem walki. Młode państwo musiało jeszcze stoczyć bitwy o swoje granice, co trwało przez kolejne lata.
11 listopada, choć nie był pierwotnie ustanowiony jako święto narodowe, stał się symbolem nie tylko odzyskania niepodległości, ale i odwagi, poświęcenia oraz jedności narodu. W czasach PRL był zabroniony, ale po 1989 roku znowu stał się dniem radości i dumy. Dziś obchodzimy go na różne sposoby – przez wywieszenie flagi, przypięcie kotyliona czy wspólne śpiewanie hymnu. To dzień, w którym możemy oddać hołd wszystkim, którzy walczyli o wolność Polski.
💡 Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł! Podziel się swoją reakcją:
